Szkocki pisarz i projektant mody Douglas Stuart napisał książkę, która w 2020 roku jednogłośnie zdobyła nagrodę Bookera. Jak sam autor mówi jest to książka, w której na każdej stronie jest jego matka. „Bez niej nie byłoby mnie tutaj i nie byłoby mojej pracy” – mówił podczas uroczystości wręczania nagrody.
Niby wszystko jak należy, podziękowania mamie i piękne słowa, jak to na gali przy takich okazjach. Rzecz jednak przybiera inny wymiar, kiedy dowiadujemy się, że matka autora była alkoholiczką i zmarła, kiedy miał on 16 lat.
„Shuggie Bain”, to powieść, w której Douglas Stuart odsłonił nam, jak wyglądało jego życie w Glesgow, w latach 80-tych. Powieść jest świetnie napisana i bardzo dobrze przetłumaczona przez Krzysztofa Cieślika. Oddaje klimat górniczych miasteczek, które przypominają te śląskie, a język głównych bohaterów tylko temu porównaniu pomaga.
Tytułowy bohater jest jednym z trójki dzieci Agnes Bain, która najpierw nie może udźwignąć rozpadu swojego małżeństwa i smutki topi w alkoholu, a następnie popada w alkoholizm i doprowadza do całkowitego rozpadu relacji z dziećmi. Jedynie tytułowy Shuggie stara się, czy też podejmuje walkę o życie matki.
Książka jest smutna, przytłaczająca, ciężka swoim klimatem, a jednoczenie pełna wyzwań, intymna i porywająca. To powieść przy której pęka serce i płyną łzy.
Polecam serdecznie
Mateusz