Czasami mówimy, że lepiej jest czegoś nie wiedzieć. Po co się martwić na zapas i przeżywać dodatkowy stres. Dajemy przyzwolenie, a nawet błogosławimy niewiedzy. Sami wykluczamy się z możliwości jakiegokolwiek działania. Dokładnie tak samo postępujemy w stosunku do naszej planety.
Szybkie tempo życia sprawia, że nasza kochana Ziemia ulega zagładzie. Na żądanie dostajemy zawsze to, czego chcemy, a płacimy za to całkowitym oderwaniem od planety, która nas utrzymuje. Zmieniliśmy skład atmosfery i zawartość oceanów, z których się wywodzimy. Używamy ponad połowy dostępnej wody słodkiej na planecie. Jako gatunek znajdujemy się na krawędzi przyszłości i uparcie pożeramy przyrodę.
Książka, którą chciałbym Wam polecić „Koniec lodu. Jak odnaleźć sens w byciu świadkiem katastrofy klimatycznej” autorstwa Dahra Jamaila pokazuje, iż wbrew wszystkim prognozom z przed lat Ziemia już przekroczyła wszystkie progi i osiągnęła punkt krytyczny. Wszelkie dane wskazują na to, że klimat jest dziś cieplejszy niż w jakimkolwiek innym momencie przez ostatnie 5000 tys. lat i coraz intensywniej uwalnia się metan w Arktyce. Objętość ciepła, które wpuściliśmy do oceanów, można sobie wyobrazić w następujący sposób – gdyby wziąć całe ciepło wytworzone przez ludzi w latach 1955-2010 i umieścić je w atmosferze, to globalne temperatury powietrza wzrosłyby o 36°C. Gorąco!!
Ta książka pozwala nam zrozumieć, jak właściwie doszło do tego, że nasza planeta znalazła się na skraju wymarcia. A czy w związku z tym my, jako ludzie, jesteśmy wstanie cokolwiek zrobić, aby nasz świat przetrwał? Istnieją poważne przesłanki ku temu, że jest już za późno.
Polecam serdecznie
Mateusz