W okresie, który dla jednych jest czasem wyciszenia, dla innych czasem szczególnych postanowień, a dla jeszcze innym zwykłym czasem poprzedzającym zajączki i baranki, trafiła mi się świetna lektura dla wszystkich.
Za sprawą autorów, których wydawałoby się więcej dzieli niż łączy (Tomas Halik – czeski teolog, filozof, laureat nagrody Templetona, profesor socjologii na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Karola w Pradze) oraz ( Anselm Grün – doktor teologii, niemiecki benedyktyn, pisarz, rekolekcjonista) otrzymujemy zaproszenie do życia w wierze, które przypomina zalążek jakiegoś tematu, o którym powinniśmy napisać znakomitą rozprawę.
„Bóg zagubiony. Wiara w objęciach niewiary” jest książką składającą się z esejów autorów, których treść wzajemnie się uzupełnia, a na zakończenie Winffried Nonhoff przeprowadza z nimi wspólną rozmowę, w której jeszcze raz dotykają kwestii niepewności i piękna wiary.
Dzięki tej książce można dostrzec, iż wiara jest orientacją egzystencjalną i że niewiara może być też jednym z wymiarów poszukującej, czujnej egzystencji. W autentycznym dialogu pomiędzy ateizmem i wiarą (pomiędzy tymi pojęciami istnieje cały szereg pośrednich stanowisk) chodzi o coś więcej niż tylko walkę o słowa i konstrukcje myślowe. Do istotnych założeń tej książki należy teza, że wobec płynności wyobrażeń teistycznych pragnienia ateistów odnajdują swoje miejsce w świecie wiary.
I jedna myśl na zakończenie, która utkwiła mi dzięki lekturze tej książki, to jak pisał Karl Rahner, jeden z największych teologów katolickich – to, co dziś od sześćdziesięciu do osiemdziesięciu procent ludzi rozumie przez pojęcie Boga, dzięki Bogu nie istnieje.
Polecam serdecznie
Mateusz